डिजिटल भटक्या-अनपेक्षित खर्चः 20 तज्ञांचे अनुभव

डिजिटल भटक्या आयुष्य खूप मोहक असू शकते, परंतु हे स्वतःसाठी प्रयत्न करण्यापूर्वी विचार करण्यासारखे संपूर्ण त्रास देखील होते.

व्हिसाच्या मुद्द्यांपासून ते अनपेक्षित उपकरणांच्या खर्चापर्यंत, आवश्यक प्रवास विमाद्वारे, बरीच किंमत आहे ज्यांचे अंदाज येऊ शकत नाहीत, परंतु रस्त्यावर जगण्यासाठी सर्व मागे सोडून देण्याची योजना बनविली पाहिजे.

इतर सर्व जगात डिजिटल भटक्या आयुष्य जगल्यानंतर, तज्ञांच्या समुदायाने अतिशय मनोरंजक अनुभवांचा अनुभव घेतला की मी कोणत्याही महत्वाकांक्षी डिजिटल भटक्या किंवा सध्याच्या व्यक्तीसाठी चांगला धडा होऊ शकतो.

माझ्या वैयक्तिक अनुभवात, रस्त्यावरील than वर्षांहून अधिक काळानंतर, सर्वात कठीण अवघड अनियोजित खर्च हा कौटुंबिक आपत्कालीन परिस्थितीशी संबंधित आहे - ते केव्हा होईल हे आपल्याला माहित नाही आणि अगदी ट्रॅव्हल इन्शुरन्समध्येदेखील अशा काही घटनांचा समावेश होतो.

आम्हाला आपला वैयक्तिक अनुभव टिप्पण्यांमध्ये कळू द्या - आणि यापैकी कोणत्या प्रशस्तिपत्रांनी आपल्या स्वतःच्या मोठ्या उडीच्या योजनेत आपल्याला सर्वात जास्त मदत केली!

डिजिटल भटक्यांच्या जीवनाशी संबंधित अनपेक्षित परंतु आवश्यक खर्च काय आहेत (आयुष्याची किंमत वगळता)? डिजिटल भटक्या म्हणून, दूरस्थपणे काम करत असताना तुम्हाला कोणत्याही अनियोजित खर्चाचा सामना करावा लागला आहे का? एखाद्या महत्वाकांक्षी डिजिटल भटक्या व्यक्तीला अशा प्रकारच्या समस्यांचा सामना करण्यास आपण काय सल्ला द्याल?

Corinne Rootsey: अनपेक्षित खर्चामध्ये वैद्यकीय / आरोग्य सेवा समाविष्ट असू शकते

डिजिटल भटक्या म्हणून, अनपेक्षित खर्चामध्ये वैद्यकीय / आरोग्य सेवांचा समावेश असू शकतो. २०१ 2015 मध्ये मी जर्मनीहून ऑस्ट्रियाला जात असताना, मी चुकून माझ्या लिहून दिलेली औषधी माझ्या सामानात सोडली, जे दुर्दैवाने विमानाने हरवले. म्हणून मला पुन्हा माझ्या औषधाची नवीन खरेदी करावी लागली. सुदैवाने, मी माझ्या निवासस्थानावर माझे प्रिस्क्रिप्शन फॅक्स करुन घेण्यास सक्षम होतो आणि मला डॉक्टरकडे जाण्याची गरज नव्हती. डिजिटल भटके म्हणून आरोग्य विमा काढणे ही चांगली कल्पना असेल किंवा प्रवासात कमीतकमी मोठा आपत्कालीन निधी मिळावा.

कर देखील एक अशी गोष्ट आहे जी सहजपणे दुर्लक्ष केली जाऊ शकते परंतु हा खर्च आहे जो आपल्या देशाला किंवा आपण ज्या देशात आधारित आहे त्या देशाला देण्याची आवश्यकता आहे. खाजगी कंत्राटदार म्हणून काम करत असताना आपण जवळपास २०-40०% बाजूला ठेवले असल्याचे निश्चित करा. आपले कर भरण्याच्या दिशेने जाण्यासाठी आपले उत्पन्न जेणेकरून कर भरण्याची कोणतीही ओंगळ आश्चर्य नाही.

कॉनर ग्रिफिथ्स: अनपेक्षिततेची अपेक्षा करा

मी माझा व्यवसाय लिफ्टि लाइफ या ब्रिटिश कोलंबियामधील भाड्याने देणारी व्यवस्थापन कंपनी २०१ 2014 पासून डिजिटलपणे चालवित आहे. याव्यतिरिक्त मी महसूल समन्वयक म्हणून लीव्हटाऊन व्हेकेशन्ससह मोठ्या प्रमाणात प्रवास करतो. गेल्या जानेवारीमध्ये स्पेनमध्ये राहताना मी मोठ्या अनिवार्य खर्चासह अडकलो होतो. बर्लिनला भेट देताना माझा स्मार्ट फोन पूर्णपणे मरण पावला! मी कोणतेही जर्मन बोलत नाही परंतु बर्लिनमध्ये असताना नवीन फोन खरेदी केल्यापासून अडकले होते, जे कठीण होते कारण सर्व काही रविवारी बंद असते! माझा फोन विशेषतः महत्त्वपूर्ण होता कारण स्पेनला परत जाण्यासाठी माझ्या बोर्डिंग पासमध्ये प्रवेश करण्याचा एकमेव मार्ग होता. सुदैवाने मी एक फोन विकत घेण्यास आणि योग्य वेळीच माझे उड्डाण करण्यास सक्षम होतो.

डिजिटल भटकेबाजांकडे माझ्यासारखे मुक्त विचार करण्याची प्रवृत्ती आहे, जरी आपण जगात प्रवास करण्याचा विचार करत असाल तर त्यासाठी उच्च स्तरीय संस्था आणि नियोजन आवश्यक आहे. दूरस्थपणे काम करणे हा एक विशेषाधिकार आहे जो हलके घेऊ नये. आपल्या सहलीच्या प्रत्येक पैलूची आखणी करण्याचे आणि आपल्या व्यवस्थापकाशी सतत संवाद साधण्याचे सुनिश्चित करा.

सनी leyशली: तुम्हाला कदाचित ट्रॅव्हल इन्शुरन्ससाठी पैसे द्यावे लागतील

आपण कुठे प्रवासाची योजना आखत आहात यावर अवलंबून, आपण खर्च करू शकता असा एक खर्च हा ट्रॅव्हल इन्शुरन्स आहे. मी आणि माझी पत्नी काही आठवडे नेपाळ आणि तुर्कीला गेलो आणि ट्रेक दरम्यान आम्हाला हेलिकॉप्टर बाहेर काढण्यासारख्या आपत्कालीन सेवा आवश्यक असलेल्या ऑफ संधीवर प्रवासी विमा खरेदी करण्याचे ठरविले. सर्व काही, हे आमच्यासाठी कव्हरेजसाठी सुमारे $ 180 डॉलर्सचे होते परंतु ते शांततेचे नव्हते. नेपाळमध्ये आमच्या काळात मी दोन वेळा एलिव्हेशन आजाराने खाली आलो होतो पण सुदैवाने मी बरे झालो आणि मला तेथून बाहेर काढण्याची गरज नव्हती. तथापि, सर्वात वाईट परिस्थितीच्या बाबतीत आम्ही आच्छादित आहोत हे जाणून घेणे गुंतवणूकीचे होते.

नादिया: कधीकधी याचा अर्थ असा होतो की आपण आर्थिकदृष्ट्या पाण्याचे संकट घालत आहात

बिजोर्न ब्लू सुरू करण्यापूर्वी, मी 5 वर्षे डिजिटल भटक्या म्हणून राहत होतो. डिजिटल भटक्या होणे ही एक उत्तम जीवनशैली आहे परंतु याचा अर्थ असा आहे की या जीवनशैलीशी संबंधित अतिरिक्त खर्चांमुळे आपण आर्थिकदृष्ट्या पुढे जात नाही. सर्वप्रथम, आपण स्वयंरोजगार असल्याने आपल्याला काम करण्यासाठी एका जागेची आवश्यकता आहे. सिद्धांतानुसार, आपण आपल्या अपार्टमेंट किंवा हॉटेलच्या खोलीतून काम करू शकता परंतु प्रत्यक्षात हे कठीण आहे कारण बहुतेक वेळा काम करण्यासाठी सुसज्ज नसतात. लोक आपल्या लॅपटॉपसह बीच वर बसलेले आपण पहात असलेली छायाचित्रे कोणत्याही प्रकारे वास्तविकतेत नाहीत. याचा अर्थ असा की आपल्याकडे कॉफी शॉपवरुन किंवा को-वर्किंग स्पेसमधून काम करण्याचा अतिरिक्त खर्च आहे ज्यासाठी दिवसाचे किमान 20 डॉलर्स इतके मूल्य आहे. दुसरे म्हणजे, बर्‍याच डिजिटल भटक्या प्रवासाच्या प्रेमासाठी या जीवनशैलीचा पाठपुरावा करतात. प्रवास महाग आहे. सरासरी एखादी व्यक्ती सुट्टीवर वर्षातून 1-2 वेळा प्रवास करत असली, तरी साधारण डिजिटल भटक्या निरंतर फिरत असतात. माझ्या अनुभवावरून, डिजिटल भटक्या महिन्यातून एकदा तरी प्रवास करतात. यामुळे ट्रॅव्हल इन्शुरन्ससह मोठ्या ट्रॅव्हल बिलात परिणाम होतो जे अन्यथा आवश्यक नसते. मला चुकीचे वाटू नका, डिजिटल भटक्या होणे ही एक जीवनशैली आहे परंतु कधीकधी याचा अर्थ असा होतो की आपण आर्थिकदृष्ट्या पाण्याचे संकट घालत आहात. आपण या जीवनशैलीचा प्रयत्न करू इच्छित असल्यास, पैशांसाठी नव्हे तर जीवनशैली निवडीसाठी त्यास तयार रहा.

हिलरी बर्डः आपल्याकडे अमर्यादित डेटा योजना असल्याची खात्री करा

कॉफी शॉप, लायब्ररी किंवा को-वर्किंग स्पेसवर आपणास चांगले वायफाय कनेक्शन मिळेल हे समजणे सोपे आहे परंतु काहीवेळा आपल्याला ते मिळू शकत नाही. डिजिटल भटक्या म्हणून, मी स्वत: ला काम करण्यास असमर्थ असल्याचे समजले आहे कारण मी माझ्या नियंत्रणाबाहेर वायफाय कनेक्शनवर विसंबून होतो. म्हणूनच मोबाइल वायफाय (एमआयएफआय) डिव्हाइस आणि सिम कार्ड (ज्यात मासिक फी आहे) खरेदी करणे माझ्यासाठी अनपेक्षित खर्च ठरले.

असे म्हटले जात आहे, ते पूर्णपणे किंमतीचे आहे. खराब इंटरनेट कनेक्शनमुळे माझे काम करण्यास सक्षम असण्याची चिंता करण्याची मला कधीही गरज नसते हे जाणून मला मानसिक शांती मिळते. इतकेच काय, मी सतत स्थाने बदलत असल्यामुळे काळजी करण्याची केवळ एक छोटी गोष्ट आहे. आपला डिव्हाइस मोबाईल हॉटस्पॉट म्हणून वापरणे विश्वासार्ह वायफायसाठी आणखी एक पर्याय आहे, जर आपल्याला एखादे डिव्हाइस घ्यायचे नसल्यास आणि नवीन मासिक शुल्क भरायचे नसेल. आपल्याकडे अमर्यादित डेटा योजना असल्याची खात्री करा किंवा आपण दरमहा किती डेटा वापरणार याचा स्पष्ट अंदाज आहे, जेणेकरून आपल्याकडे प्रचंड फोन बिल येत नाही.

एरियल लिम: कमाईच्या बाबतीत स्वत: साठी लक्ष्य ठेवा

मी डिजिटल भटक्या जीवनाशी संबंधित दोन अनपेक्षित परंतु आवश्यक किंमतींचा विचार करू शकतो. प्रथम आरोग्य (विमा, वैद्यकीय खर्च, व्यायामशाळा) संबंधित आहे. या गोष्टींसाठी पैसे देण्यास आपल्याकडे कोणी नसल्याने आपण स्वतःच ते केले पाहिजे. हे महत्वाचे आहे कारण आपण आजारी असल्यास आणि काम करू शकत नाही तर आपल्याला पैसे दिले जात नाहीत.

इतर एक व्यापाराची साधने आहेत. मी विक्रेता आहे म्हणून माझ्याकडे अशी साधने आहेत जी मी माझ्या कामासाठी दररोज वापरतो. त्यापैकी एक एसईएमआरश आहे. दुसरे माझे लेखन अॅप (युलिसिस) आहे. मला वाटले की या आवृत्तीची विनामूल्य आवृत्ती वापरुन मी पुढे जाऊ शकेन परंतु ही साधने देणार्‍या किंमतीमुळे देय द्यायची आहेत. आपण जे जे कार्य करत आहात ते वेगवान करते आणि आपली उत्पादकता वाढवते.

या अनपेक्षित खर्चावर मात करण्याचा माझा सल्ला म्हणजे महसूलच्या बाबतीत स्वत: साठी लक्ष्य ठेवणे. अशा प्रकारे, आपण या आवश्यक खर्च घेऊ शकता. मग आपण त्या कमाईच्या उंबरठाच्या खाली काही प्रमाणात पोहोचल्यास, लवकरच पैसे कसे जोडावे याबद्दलची योजना.

उदाहरणार्थ, ते काही आठवड्यातल्या प्रोजेक्ट्ससाठी काही प्रमाणात रोखीची कमतरता मिळण्यासाठी, किंवा कदाचित काही वस्तूंची विक्री करण्यासाठी किंवा आपल्या वर्तमान किंवा भूतकाळाच्या ग्राहकांना दुसर्या सेवेवर त्रास देण्यासाठी कदाचित अपवर्कमध्ये अर्ज करु शकतात.

वॅलेरिओ पुगीओनी: डिजिटल भटक्या असताना अनियोजित खर्च सामान्य असतात

एकेकाळी काही वर्षापेक्षा जास्त काळ कधीही एकाच देशात राहिला नव्हता म्हणून, मला कधीकधी व्हिसा सहलीचा वेडा वाटला.

मी थायलंडमध्ये आहे, जेथे नोकरी मिळाली नाही किंवा विद्यार्थी म्हणून नोंदणी केली नाही तर व्हिसा मिळणे अशक्य आहे. परंतु तरीही, खर्च वाढतात. लाओस आणि कंबोडियासाठी व्हिसा सहली, दर काही महिन्यांत व्हिसा नूतनीकरण कार्यालयात थांबण्यात काही तास घालवले जातात (आपण केवळ पर्यटक व्हिसा घेतल्यास दरमहा महिना असू शकतो).

हे एकतर थायलंडसाठी अद्वितीय नाही. तैवान आणि शांघाय दरम्यान मी बर्‍याच वर्षांपासून प्रवास करत होतो. चीनच्या मल्टिपल-एन्ट्री व्हिसासाठी शेकडो डॉलर्स लागतात.

जोआओ मेंडिसः सीमा प्रवेशाच्या अपयशासाठी नेहमीच योजना ब ठेवा

भटक्या हा स्वातंत्र्य, प्रवास करण्याचे स्वातंत्र्य आणि आपल्या इच्छेनुसार जगण्याचे समानार्थी आहे. मी ज्यांना वारंवार भेटतो त्यांना हे सांगते, परंतु हे मला ठाऊक नाही. हे खरे नाही कारण जग अद्याप यासाठी तयार नाही आणि तरीही सीमा ओलांडण्यासाठी कठीण अडथळे आहेत. आणि त्या अडथळ्यांना पार करण्यासाठी पैशाची किंमत असते, जे कधीकधी आपण अंदाज करू शकत नाही.

गेल्या वर्षी आम्ही आमच्या 3 महिन्यांच्या व्हिसासह थायलँडमध्ये प्रवेश केला होता जेव्हा आम्हाला एन्ट्री नाकारली गेली तेव्हा त्यापूर्वी दूतावासात योग्य प्रकारे शिक्का मारला गेला. आमच्याकडे पुरेसे रोकड नसल्याचा आरोप त्यांनी केला म्हणून त्यांनी आम्हाला एक रात्र ताब्यात ठेवण्यास भाग पाडले आणि त्या प्रकरणात आमच्या मूळ सिंगापूरकडे परत विमान खरेदी करण्यास भाग पाडले.

त्याच दिवसाची उड्डाणे महाग आहेत, म्हणून परिस्थिती वाचविण्यासाठी आम्हाला आमची क्रेडिट कार्ड वापरावी लागली. आमचा सल्ला असा आहे की सीमा प्रवेशाच्या अपयशाला नेहमीच योजना ब असावा. एकापेक्षा जास्त क्रेडिट कार्ड (मास्टरकार्ड आणि व्हिसा), रोख हाताने (500 यूएस हा एक चांगला संदर्भ आहे) आणि सीमा अधिकार्‍यांकडून अचूक म्हणणे योग्य आहे की चूक हे काही फरक पडत नसल्यामुळे जास्त भाग घेऊ नका.

कार्ल आर्मस्ट्राँगः तयार करण्यासाठी तातडीचा ​​निधी बाजूला ठेवा

असे काही देश आहेत ज्यात लहान चोरीच्या घटनांमध्ये चांगला वाटा आहे. ही प्रकरणे विशेषत: काही स्थानिक आणि परदेशी टेलिकम्यूटिंग दरम्यान मोठ्या प्रमाणात आहेत. हॉटेलच्या खोलीत, लॉबीमध्ये, रस्त्यावर इत्यादी चोरीचे लॅपटॉप किंवा पिशव्या असतील. यामुळे नवीन उपकरणासाठी त्वरित आणि अनपेक्षित निधीसह डिजिटल भटक्यांना सोडता येईल. सर्वात वाईट म्हणजे, आपण केवळ आपल्या आवश्यक वस्तूच गमावत नाही तर कार्य मौल्यवान डेटा देखील गमावत आहात.

अशा घटनांसाठी तयार रहाण्यासाठी आपत्कालीन निधी बाजूला ठेवा. दरमहा आपल्या पगाराचा तो एक छोटा भाग बाजूला ठेवला जाऊ शकतो. असे केल्याने आपणास अपेक्षित बजेट मिळण्याची अनुमती मिळेल जेव्हा एखादी अनोचित वाद उद्भवतात तेव्हा. या व्यतिरिक्त, सशक्त संकेतशब्द सेट करा, जीपीएस ट्रॅकिंग सक्षम करा, आपल्या डिस्कला कूटबद्ध करा आणि नियमित बॅकअप घ्या.

जेनिफरः आपल्याला कधीकधी होय आणि कधीकधी नाही कसे बोलावे हे माहित असणे आवश्यक आहे

दूरस्थपणे काम करणे आणि डिजिटल भटक्या म्हणून जगभर प्रवास करणे आजकाल एक ट्रेंड बनत आहे. आपल्याकडे जगात सर्व लवचिकता आहे, आपण स्वतःचे वेळापत्रक तयार केले आणि आपण प्रवास करता. त्यापेक्षा चांगले काय असू शकते? परंतु याचा अर्थ असा नाही की त्यांना कोणत्याही संघर्षाचा सामना करावा लागत नाही. खरं तर, आपल्या घरातील सुखसोयी मागे सोडून भटक्या विमुक्त जीवन जगणे सोपे नाही. सर्व प्रथम, प्रत्येक डिजिटल भटक्यामध्ये अंतहीन स्वत: ची प्रेरणा कौशल्य असणे आवश्यक आहे. बॉसचे कोणतेही शारीरिक दबाव नसल्यामुळे आणि आपल्याला आपल्या स्वतःच्या कामाच्या गतीची काळजी घ्यावी लागेल या कारणामुळे ते थोडे अवघड आहे. आपल्याला संघ म्हणून कधी कार्य करायचे हे समजणे आवश्यक आहे, आणि केव्हा नाही; होय कसे म्हणायचे ते आपल्याला माहित असणे आवश्यक आहे आणि काहीवेळा महत्त्वाचे नाही. त्याखेरीज, तुमच्या खर्चावर तुम्ही काळजीपूर्वक तपासणी ठेवणे आवश्यक आहे. आपल्याला स्वस्त इटेरीज आणि फूड आउटलेट्स शोधावे लागतील, जवळजवळ सर्व वेळ वायफायमध्ये विनामूल्य प्रवेश असणे आवश्यक आहे आणि आपण ज्या देशात राहता त्या देशातील स्वस्त मोबाइल योजना आहेत.

डेव्ह हॉच: सर्वात मोठी अनपेक्षित किंमत म्हणजे कौटुंबिक आपत्कालीन परिस्थिती

मी जवळजवळ years वर्षे डिजिटल भटकंती केली आहे आणि माझ्यासाठी सर्वात मोठी अनपेक्षित किंमत कौटुंबिक आपत्कालीन परिस्थिती आहे. माझ्या वडिलांचे 2 वर्षापूर्वी अनपेक्षितपणे निधन झाले आणि मला त्वरित अमेरिकेत परत यावे लागले. शेवटच्या मिनिटाचे उड्डाण खूप महाग असू शकते आणि यामुळे माझ्या कामाच्या वेळापत्रकांवर देखील परिणाम झाला. मला हॉटेल आणि पाळीव प्राण्यांच्या बसण्याचीही व्यवस्था करावी लागली. आयुष्य कधी होणार हे आम्हाला कधीच ठाऊक नाही आणि मी जोरदार अशी शिफारस करतो की डिजिटल भटकेदारांनी यासारखे कशासाठी इमर्जन्सी फंड वाचवावे. कमीतकमी नियोजन करुन आवश्यकतेनुसार उड्डाण करण्यासाठी वापरता येणारे विमानांचे मैल किंवा बक्षीस मैल बाजूला ठेवण्याची मी शिफारस करतो. थोड्या नियोजन आणि तयारीने, आपत्कालीन परिस्थिती उद्भवेल हे जाणून घेऊन डिजिटल भटक्या आपत्कालीन परिस्थितीचा आर्थिक भार कमी करू शकतील आणि निधी बाजूला ठेवल्यास एकूण परिणाम कमी होईल.

डेब पतीः आपल्यापैकी बरेच जण व्हिसाच्या निकषांशी परिचित नाहीत

गेल्या 3 वर्षांपासून डिजिटल भटकेदार म्हणून मी अनेक सहकारी भटक्या व्यक्तींना ओळखत आहे. डिजिटल भटकेदारांना अनियोजित खर्चापैकी एक म्हणजे व्हिसा मुद्द्यांशी संबंधित. कायदेशीर अडचणीत येऊ नये म्हणून आपल्यापैकी बर्‍याचजणांना व्हिसाच्या निकषांविषयी माहिती नसते आणि बर्‍याचदा जादा दंड भरुन किंवा शेवटच्या क्षणी फ्लाइट तिकीट विकत घेतले जाते. जगाच्या बर्‍याच भागांमध्ये, विशेषत: दक्षिण पूर्व आशियामध्ये, निकष बदलू शकतात आणि भटक्या लोकांना बहुतेकदा एजंटची मदत घ्यावी लागते. देशात कायदेशीररित्या रहाणे आवश्यक आहे, परंतु आपण अनपेक्षित खर्चाची अपेक्षा करू शकता.

मार्को सीसन: व्हिसा रनसाठी रोख आणि गमावलेल्या वेळेस $ 5000 पेक्षा जास्त खर्च येऊ शकतो

बर्‍याच डिजिटल भटक्या दीर्घ मुक्काम किंवा रेसिडेन्सी व्हिसाचा त्रास घेत नाहीत. बहुतेक एसई आशियाई देशांमध्ये (बर्‍याच डिजिटल भटक्यांसाठी होमबेस), एक मजबूत पासपोर्ट (यूएस, ईयू, कॅनडा इ.) तुम्हाला तीस दिवसांच्या व्हिसा सूट परवानगी देतो. तीस दिवसानंतर, आपला वेळ संपला आहे आणि आपल्याला व्हिसा धावण्यासाठी देश सोडण्याची आवश्यकता आहे. आपला तीस दिवसांचा व्हिसा सूट रीसेट करण्यासाठी व्हिसा धाव दुसर्‍या देशात लहान सहली आहेत. उदाहरणार्थ, थायलंडमध्ये आपल्या सुरुवातीच्या तीस दिवसानंतर, आपल्याला कंबोडियाला जाणे आवश्यक आहे, त्यानंतर तीस दिवसांच्या व्हिसा सुट सूटसाठी थायलंडला परत जा.

जरी आपण आपल्या व्हिसा चालवलेल्या देशात रात्रभर मुक्काम करत नसलात तरी, आपण एक्सप्लोरिंगचे ठरविल्यास कोणत्याही उड्डाणे (राहण्याची व्यवस्था, जेवण आणि जमिनीची वाहतूक) समाविष्ट करून एकट्या फ्लाइटसाठी $ 1000 ची किंमत मोजावी लागते.

$ 1000 आपल्या वेळेची संधी किंमत देखील विचारात घेत नाही. यशस्वी डिजिटल भटक्या प्रति तास $ 25 - $ 45 शुल्क आकारले पाहिजेत. वेगवान व्हिसा धाव 10 तासांच्या अनुत्पादकतेची असेल. वर्षाकाठी 12 डॉलर प्रति तास x 10 तास x $ 35 वाजता, आपण हरवलेल्या बिल करण्यायोग्य वेळेची 00 4200 बोलत आहात.

सायमन एन्सर: आपण आपल्या नोकरी सामान्य नोकरीपेक्षा जास्त दाखवता

अनेक लोक या जीवनशैलीची निवड करतात: अनुभवा, स्वातंत्र्य आणि संधी यासाठी डिजिटल भटकेबाजांसाठी एक सर्वात मोठा अनपेक्षित खर्च जवळपास संरेखित होतो. जीवनशैली व्यक्तींना प्रवास करण्यास मदत करते आणि यासह संधी स्वीकारण्याचे स्वातंत्र्य येते, जे बहुतेक वेळा अनुभवांच्या रूपाने येतात. दुर्दैवाने, याने खर्च संबद्ध केले आहेत. ही नैसर्गिक वसंत toतू, स्कायडायव्ह, कुठेतरी 2 दिवसाची सहल यासाठी घोडागाडी असू शकते. यापैकी बर्‍याच गोष्टींचे आगाऊ नियोजन केले जाऊ शकते, जीवनशैलीचे स्वरूप म्हणजे बहुतेक वेळा हे आश्चर्यचकित होऊ शकते.

दुसर्‍या खर्चासाठी * नियोजित केले जाऊ शकते, परंतु क्वचितच आहे. नेहमीपेक्षा गोष्टी तुटतात. आपण आपल्या लॅपटॉपसह सतत प्रवास करत आहात, वस्तू अनप्लग आणि प्लग इन करत आहात. आपण सामान्य गोष्टी -5-job च्या नोकरीपेक्षा आपल्या गोष्टी अधिक उघड करता. यामधून गोष्टी तुटतात. लॅपटॉप आणि टॅब्लेट हे आपल्या उत्पन्नाचा मुख्य स्त्रोत असण्याची शक्यता आहे म्हणून आम्ही नेहमीच्या आयुष्यात (वेगवान नसल्यास!) द्रुतगतीने, तोटा किंवा पुनर्स्थापनेसाठी कमीतकमी दुप्पट द्रुतगतीने नियोजन करण्याचा सल्ला देतो. नेहमीच बॅक अप घ्या. ही कदाचित मोठी प्रारंभिक गुंतवणूक असू शकते परंतु आपणास खूप त्रास होऊ शकतो.

क्रिस्टीन थॉर्न्डिकः आम्ही प्रत्येक अपार्टमेंटमध्ये स्वयंपाकघर उपकरणे खरेदी करण्याची अपेक्षा केली नव्हती

मी आणि माझा प्रियकर एक वर्ष दक्षिण अमेरिकेत डिजिटल भटक्या होतो. आम्ही बजेटमध्येच राहण्याचा प्रयत्न करीत होतो, म्हणून आम्ही कोलंबिया आणि पेरूमध्ये एअरबीनब्स (बहुदा / 500 / महिन्यांच्या भाड्याने कमी) बजेट बुक करू. आम्ही ज्या घरात जाऊ शकत नाही अशा प्रत्येक अपार्टमेंटमध्ये स्वयंपाकघर उपकरणे खरेदी करणे ही आम्हाला अपेक्षित नसलेली किंमत. कोलंबिया आणि पेरूमध्ये एअरबीएनबी तितकी मजबूत नाही आणि यजमानांनी त्यांच्या जागी राहण्याचा अनुभव निर्माण करावा अशीच अपेक्षा नाही. जोपर्यंत आम्ही चाकू, भांडी आणि उपकरणे, स्पॅटुला इत्यादींचा संच असलेल्या शहरांमध्ये प्रवास करण्याचा विचार केला नाही तोपर्यंत आम्ही जेव्हा हललो तेव्हा या सर्व वस्तू पुन्हा पुन्हा विकत घ्यायचे.

तसेच, आम्ही एका शहरात 6 महिन्यांपेक्षा जास्त काळ राहिलो आहोत आणि एकदाच 6 महिन्यांच्या सभासदत्वासाठी पैसे देऊ शकलो तर त्यापेक्षा जिमसाठी दरमहा महिन्याला देय देणे जास्त महाग होते.

डियान वुकोविच: डिजिटल भटक्या कायदेशीर खर्चास खरोखरच कमी लेखतात

मला असे वाटते की बर्‍याच नवीन डिजिटल भटक्या लोकांचा सामना करावा लागणा the्या कायदेशीर खर्चास खरोखरच कमी लेखतात. आपण काही महिन्यांपेक्षा जास्त काळ राहू इच्छित असाल तर काही देशांना पुष्कळ क्लिष्ट कागदपत्रांची आवश्यकता असते. यात अपार्टमेंट लीज, तात्पुरती रेसिडेन्सी, व्हिसा, स्थानिक बँक खाती किंवा बर्‍याच गोष्टींसाठी कागदी कामांचा समावेश आहे. या सर्वांचा सामना करण्यासाठी आपल्याला वकील आणि अनुवादकाला पैसे द्यावे लागतील. खर्च लवकर वाढेल.

कायदेशीर कागदपत्रे आणि आयडी व्यवहार करणे परदेशात असताना देखील खरोखर महाग असू शकते. उदाहरणार्थ, माझ्या ड्रायव्हरचा परवाना कालबाह्य झाला आणि परदेशात असताना मला त्याचे नूतनीकरण करण्याचा कोणताही मार्ग नव्हता. मला नवीन परवाना मिळविण्यासाठी महागड्या विमानासाठी पैसे द्यावे लागले व घरी जावे लागले असते. जेव्हा मी परदेशात होतो तेव्हा माझे जन्म प्रमाणपत्र घरातून पाठविण्यासाठी मला एक लहानसा संपत्ती खर्च करावा लागला. मी खरोखर कुठल्याही डिजिटल भटक्यांना घरी परत जाण्यासाठी चांगल्याप्रकारे योजना करण्याचा सल्ला देतो जेणेकरून ते कुठल्याही आयडीचे नूतनीकरण करू शकतील किंवा तेथे असताना आवश्यक कागदपत्रे मिळतील.

अलेक्झांडर ह्रुबेन्जा: दर्जेदार उपकरणांमध्ये गुंतवणूक करा

मी काम करत असताना एक सर्वात मोठी किंमत तंत्रज्ञान आणि इंटरनेटच्या आसपास दूरस्थपणे फिरली. माझे वर्कलोड वाढत असताना मला अधिक तंत्रज्ञानाची उपकरणे, अतिरिक्त मेमरी स्टोरेज आणि मजबूत इंटरनेटची आवश्यकता आहे. या सर्व खर्च वैयक्तिकरित्या खूप जास्त पैशासारखे वाटले नाहीत, परंतु जेव्हा मी सर्व खर्च जोडला तेव्हा असे दिसून आले की मी अतिरिक्त गॅझेटवर दरमहा माझ्या पगाराचा एक मोठा भाग घेतला आहे.

जे लोक फक्त दूरस्थपणे काम करण्यास प्रारंभ करतात त्यांना माझा सल्ला आहे की दर्जेदार उपकरणांमध्ये गुंतवणूक करा. सुरुवातीला जास्त पैसे खर्च करणे चांगले आहे नंतर प्रत्येक महिन्यात अतिरिक्त तुकडे खरेदी करणे. तसेच, आपण आपल्या घराव्यतिरिक्त इतर ठिकाणाहून काम करण्याचे ठरविल्यास आपण खरेदी केलेल्या प्रत्येक वस्तूची वाहतूक करणे सुलभ असल्याचे सुनिश्चित करा.

प्रवीण मलिक: माझ्या लॅपटॉपच्या दुरुस्तीने मला खूप पैसे कमविले

मी प्रवास करताना काही अप्रिय क्षण आणि अनियोजित खर्चाचा सामना केला आहे. एकदा, जेव्हा मी दुर्गम ठिकाणी काम करत होतो, तेव्हा मला माझ्या लॅपटॉपवर काही समस्या आल्या - ते अगदी रिक्त होते.

कसंही, मी एक स्थानिक दुरुस्ती करणारा माणूस शोधण्यासाठी भाग्यवान पण माझ्या लॅपटॉप दुरुस्तीने मला खूप पैसे कमविले. मी कदाचित त्या किंमतीत कमी एंड लॅपटॉप विकत घेतला असेल.

प्रक्रियेत, माझ्याकडे बॅकअप नसल्यामुळे मी सुमारे आठ दिवस काम करू शकलो नाही.

महत्वाकांक्षी डिजिटल भटकेदारांना माझा सल्ला असा आहे की लॅपटॉप व इंटरनेटचा नेहमी बॅकअप ठेवा. तसेच, कोणताही विलंब टाळण्यासाठी आपला डेटा ढगावर ठेवा.

यश शर्मा: डिजिटल भटके जीवन सर्वांसाठीच नसते

डिजिटल भटक्या म्हणून, प्रवास करताना माझ्याकडे 24 * 7 WIFI प्रवेश असावा. आजकाल हॉटेलमध्ये WIFI असणे सामान्य गोष्ट आहे परंतु अशी काही ठिकाणे असू शकतात जिथे सभ्य हॉटेल नाहीत. विशेषत: छोट्या डोंगराळ ठिकाणी चांगली हॉटेल्स सापडणे कठीण आहे. म्हणूनच, इंटरनेट वापरासाठी मी त्या दुर्गम भागात व्यवस्था करू शकणारा एक उत्तम पर्याय शोधला पाहिजे. माझे पोर्टेबल हॉटस्पॉट काहीवेळा कार्य करते परंतु मुख्यत: ब्रॉडबँड कनेक्शनला प्राधान्य देते (जर मी एका ठिकाणी काही दिवसांपेक्षा जास्त दिवस राहिलो असेल तर).

अनियोजित खर्चाचा माझ्या आयुष्यातील एक अनुभव काहीसा विचित्र आहे. माझ्याकडे पाळीव कुत्रा होता. ती खूप मोहक होती आणि तिला घेऊन मला आनंद झाला पण प्रवास करताना तिची काळजी घेणे खूप कठीण होते. पाळीव प्राण्यांसह सार्वजनिक वाहतुकीमध्ये प्रवास करण्यास परवानगी नाही. हे माझे खर्च वाढवत असे कारण मला तिच्याबरोबर प्रवास करण्यासाठी टॅक्सी घ्याव्या लागतात. आणि वारंवार ठिकाणे बदलत असतानाही तिला आराम वाटत नाही. शेवटी मला कळले की दोघांच्याही आनंदासाठी मी तिला सोडले पाहिजे. ही एक हृदयविकाराची चळवळ होती परंतु इतर कोणतेही पर्याय शिल्लक नव्हते. मी तिला माझ्या एका मित्राकडे दिले.

महत्वाकांक्षी डिजिटल मोनॅड्ससाठी माझा सल्ला असा आहे की डिजिटल भटक्या आयुष्य प्रत्येकासाठी नसते. सामान्य जीवनाच्या तुलनेत नेहमीच काही उच्च आणि कमी असतील. पण तो त्यातील मजेदार भाग आहे. हे या जीवनाचे एक साहसी कार्य आहे. परिश्रम घेऊन त्यातील प्रत्येक भागाचा आनंद घ्या.

सीन नुग्वेन: एटीएम फी माझ्या अस्तित्वाचा अडथळा आहे

मी माझ्या कंपनीला स्थिरता देण्यासाठी मूळ स्थापित करण्यापूर्वी अनेक वर्षे प्रवास केला आणि डिजिटल भटकेपणाच्या छुप्या किंमतींबद्दल मला कोणीही कधीही सांगितले नव्हते अशा गोष्टी आहेत! उदाहरणार्थ, आरोग्य विमा आणि वैद्यकीय सहाय्य यासारख्या गोष्टी. ते नवीन ठिकाणी जाण्यापूर्वी किंवा त्यांच्या सहलीची योजना आखण्यापूर्वी कोणीही याबद्दल विचार करत नाही, परंतु आपल्याला स्थानिक आरोग्य सेवेबद्दल खूप माहिती दिली पाहिजे. वर्षानुवर्षे गिरणीच्या डॉक्टरांच्या भेटीत मी नियमित काम करण्यासाठी किंवा धावण्यावर किती खर्च केला हे देवाला माहित आहे - हे आपल्यास जे काही विमा मिळते ते नेहमी विनामूल्य असते किंवा कव्हर होत नाही. दुसरी गोष्ट जी एटीएम फीस वर आली होती ती होती. होय, ते आपल्यास चांगले मिळवतात आणि लक्षात ठेवा बर्‍याच जागा आहेत जिथे आपण नगदीशिवाय कार्य करू शकत नाही, म्हणून आपण आपल्या स्वतःच्या पैशावर पुन्हा पुन्हा प्रवेश मिळविण्यासाठी पैसे मोजावे लागणार आहात. आपण प्रत्येक वेळी थोडे आत मरणार, परंतु आपण आपल्या सर्व रोख आपल्या पाठीवर पळवून नेण्याचा धोका देखील घेऊ शकत नाही, म्हणून आपणास हे थोडेसे करून घ्यावे लागेल.